dinsdag 20 januari 2009

Crying Lightniiing! (2+2=3)

God, soms voel ik me zo raar. Een soort mix van emoties met gemoedstoestanden. Of gevoelens. Waar ligt de grens? “No oooone knows.” Soms heb ik ook het idee dat ik weet wat ik wil. Of dat ik denk dat ik weet wat ik wil. Zoiets. Maar dat duurt meestal maar even. Of toch niet? "Je ziet eruit zoals je je voelt." Fragmentarisme, is dat een woord? Okee, wat zeggen jullie ervan als ik weer een poging doe om iets substantieels te schrijven? Wie zwijgt stemt toe. (Eén van de domste uitdrukkingen ooit, wanneer is dat zo?)
Het is raar om iets te schrijven zonder te weten voor wie. Of waarvoor. Het creëert een soort van vrijheid; het maakt niet uit wat ik schrijf. Of juist wel? Het is als een tijdschrift zonder doelgroep. Of een theaterzaal met vrije inloop voor niemand en iedereen. Hoe langer ik erover denk, hoe raarder ik internet vind. Het is vol van tegenstellingen. Maar ik zou hier niet over moeten nadenken, ik moet Atonement analyseren. Ik moet niks! Ik weet alles. Ik weet alles. Ik weet niets. Ik ben moe.

5 opmerkingen:

Thomas zei

Bloggen zonder lezers is bloggen zonder concessies?

Wie zwijgt stemt toe vind ik juist een prachtige uitdrukking, als je iemand niet tegenhoudt kan diegene zijn gang gaan. Met alle gevolgen van dien. Zoiets.

Thom v. Hoek zei

Ja. Of juist met alle concessies die er zijn omdat iedereen het kan lezen.

Haha dat is waar. Maar hoe weet je zeker dat iemand iets wil zonder dat degene ermee instemt? Waarschijnlijk ben ik gewoon te bang, zoals ik in de trein nooit ga zitten op een stoel waar tassen op staan.

BURP!

Thomas zei

Grote monden komen verder. -_-

Thom v. Hoek zei

Uh-huh :O
Maar vooral qua status en positie in de maatschappij. En dat zijn juist twee dingen die ik niet echt boeiend vind xD Maar inderdaad..stom is dat =o

Thomas zei

Godver, dat vergeet ik iedere keer.