Zwierend gingen ze de nacht in, nauwelijks onder de indruk van de wereld om zich heen. In vergelijking was deze grauw en leeg. Het niet waard aandacht te schenken. Ze gingen naar boven. Ze struikelden, dronken en beten elkaar - moe van het dansen. In de lucht stopt het geruis nooit. Dat witte licht. Komt het van de zon? Niemand kan het zeggen. Niemand wil het weten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten