En sueños #2

Iemand of iets vertelde me dat ik Sophie moest vermoorden. Ik had zoiets van "ehh, moet dat nou echt?" en zei dit haar, maar zij begreep dat dit moest gebeuren. Of ik het ook werkelijk deed herinner ik me niet.

/

Ik was met Linda, Esther, Isis en Michelle in de woonkamer hier in Madrid en we moesten alle ramen en deuren sluiten. Op een groot paars met groen blad schreven we onze namen en de personen waarmee we ooit iets hadden (gedaan). We verbonden ze door lijnen te trekken en op alle schermen om ons heen werden video's vertoond van Aziaten met kleine piemels.

/

Het appartement in Malasaña, ik lag op de bank. Langzaam werd alles wazig, ik dacht van de wijn, en ik liep naar de keuken om water te drinken. Dat hielp weinig; alles werd vloeibaar en een blur. Toen ik werd aangevallen door een witte kat - die niet meer dan een witte waas was - viel ik op de grond. Dat was het einde.