Overdag slaap ik vaak zoals Proust, maar 's nachts schrijft ik niet aan een temps perdu, maar slaap ik verder. 'Dichter bij de goden mag geen sterveling naderen.' Kom je door te slapen dichter bij de goden dan door te scheppen. Daar zou het verdomme wel op gaan lijken. Tenslotte slapen de goden ook. Ze hebben de wetten gemaakt van het gekromde heelal En zijn toen gaan snurken: dat is de achtergrondruis van de big bang. De goden liggen op hun rug, buik of zijde met gesloten ogen en late het heelal het werk doen. Ik wil niet werken, maar bij de goden zijn.
1 opmerking:
Eentje van Rogi Wieg:
Verdomme
Overdag slaap ik vaak
zoals Proust, maar 's nachts schrijft ik
niet aan een temps perdu, maar slaap ik verder.
'Dichter bij de goden mag geen sterveling naderen.'
Kom je door te slapen dichter
bij de goden dan door te scheppen.
Daar zou het verdomme wel op gaan lijken.
Tenslotte slapen de goden ook. Ze hebben
de wetten gemaakt van het gekromde heelal
En zijn toen gaan snurken: dat is de achtergrondruis
van de big bang.
De goden liggen op hun rug, buik of zijde
met gesloten ogen en late het heelal het werk doen.
Ik wil niet werken, maar bij de goden zijn.
Een reactie posten