Met een jongere Berend was ik op Rotterdam Centraal. Er was een virus uitgebroken en er reden geen treins. Aan de overkant van het spoor lag een dooie man, een slachtoffer van de epidemie. We moesten als de wiedeweerga pillen slikken om niet geïnfecteerd te worden, maar ik wist dat Jim de enige was die deze had. Ik belde hem op, maar kreeg in plaats van hem Linda's moeder aan de lijn.
/
In het Guggenheim-museum van Bilbao was ik met Jana die leek op Corinne of Laetitia. Ik kende haar al heel lang. We gingen apart met de bus naar mijn huis, een boshut vlakbij zee, waar Berend moest overgeven van één pinda en m'n moeder hem te hulp schoot.
/
Ik kijk rond en ben in het Erasmus-office, wat helemaal opgefleurd is met slingers en planten en kleuren. Verderop staan Linda en Yasmina, beiden verkleed als indiaan/tijger/inboorling. Ik wil Yasmina omhelzen, maar ze is kwaad en huilt om me. Ze stapt tranend de kamer uit, laat een prachtige foto vallen en schreeuwt: "het gaat nu eenmaal zo fucking snel met deze wereld!"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Wat zijn je dromen vaan Linda-gerelateerd.
kkkkkkkkkkkkk
Een reactie posten