Wanneer je het minst verwacht.

Ik doe mijn helm op en klim erin.
"KABAM!"
Jouw kanon schiet me in de lucht.
Ver naar de zee, hoog in de wolken.
Vliegend zie ik andere kleuren, ontdek ik nieuwe vogels.
Alles is zo licht. Zo helder.
Ik zweef langs de bergen, de sneeuw bevriest m'n kleren.
Door het bos, de wind blaast me verder.
Over de oceaan, de zon brandt in m'n ogen.
Geen gedachten om me heen.
Alleen maar sfeer.
Ik hoor iets in de verte.
Iemand roept mijn naam.
Mijn vlucht versneld en de stem komt dichterbij.
De nieuwsgierigheid groeit.
Langs die bomen, nog één zee over.
Daar komt het vandaan.
Dan gaat de deur open.
M'n moeder komt binnen en husselt mijn gedachten.
Ik sta weer op de grond. In m'n kamer.
Weg zee. Weg wolken. Weg zon.
Dag droom.

Tot snel.