Voortgangers.

Waarom herhalen als je vernieuwen kan?
Ik hou van kleurvolle mensen.
In hun karakter.
In hun spraak.
In hun stijl.
Hun doel: inspiratie.
Je ziet dat ze schijnen, als de zon. Of in ieder geval trachten om.
Dat zijn de vormgevers van de wereld. The Shining.

DOE WAT JE WIL. Niet wat je moet doen.
Tijdens filosofie krijg je ander soort gedachtegangen, die moeilijk zijn om te herinneren. Pure verlichting, momenten dat je denkt ''Oooohja inderdaad!''. Hoewel slechts tijdelijk.
Inspiratio. Dat is het.

Toch blijf ik het jammer vinden dat ik mijn gedachten zelden goed op (visueel) papier krijg. Altijd zijn het flarden, nooit mooie volzinnen die begrijpelijk overkomen. Fragmentarisch gebla. Misschien snap ik zelf niet wat ik denk? Ja, vast wel. Toch?
Plus, het zijn nooit algemene thema's. Gelukkig zijn er mensen die zich eraan relateren, maar ik wil ook schrijven over 'relevante' onderwerpen die de gehele wereld aangaan. Zoals het conflict in Gaza, of de kredietcrisis. Nee, fuck de kredietcrisis. Inspiratie en vernieuwing daar draait het om. Niet van die kale vijftigers die geen nieuwe Audi kunnen kopen, wat boeit mij dat nou? Ga lekker dwergwerpen in de savanne. Ik wil kunst.

(Wanneer begint Lost weer? Ik verlang.)